Ik buig voor Shrie Dakshinaamoerti in de vorm van mijn Goeroe.
Ik buig voor Hem door wiens genade we leerden zien
dat de hele wereld alleen bestaat in de geest,
zoals het beeld van een stad weerspiegeld in een spiegel
en die, zoals een droom, door de kracht van maayaa,
uiterlijk schijnt te zijn
en door wiens genade het, als de Kennis daagt,
wordt gezien als het eeuwigdurend en non-dualistisch Zelf.

Ik buig voor Shrie Dakshinaamoerti in de vorm van mijn Goeroe.
Ik buig voor Hem die, door de kracht van zijn wil alleen,
zoals een magiër of een machtige Yogi,
dit oneindige heelal naar buiten projecteert,
dat in het begin zonder naam en vorm is
zoals een scheut in een zaad,
en dat na schepping, onder invloed van de
door maayaa ingebeelde kracht
van tijd en ruimte,
veelvoudig schijnt te zijn, met menigvuldige vormen en kleuren.

Ik buig voor Shrie Dakshinaamoerti in de vorm van mijn Goeroe,
wiens uiterlijke manifestaties,
al zijn ze gebaseerd op de Werkelijkheid,
verschijnen als altijd veranderende en denkbeeldige voorwerpen,
die aan degenen die in Hem een toevlucht zoeken
de zegen van rechtstreekse kennis van Brahman verleent
door de Vedische uitspraak “Gij zijt Dat”,
waardoor degene die het bereikt nooit meer terugkeert
in het domein van geboorte en dood.

Ik buig voor Shrie Dakshinaamoerti in de vorm van mijn Goeroe,
wiens kennis te voorschijn komt als de gedachte “Ik weet”,
zoals de gloed van een lamp in een pot met vele gaten.

Ik buig voor Shrie Dakshinaamoerti in de vorm van mijn Goeroe,
die door het spel van maayaa de machtige illusie tentoonspreidt,
die de niets vermoedende, kinderachtige en misleide mens
onophoudelijk verkeerdelijk doet spreken over lichaam,
praana, zinnen en zelfs over de rusteloze geest als “ik”,
al zijn ze alle louter ledigheid.

Ik buig voor Shrie Dakshinaamoerti in de vorm van mijn Goeroe.
Ik buig voor Hem die, als een mens, in de diepe droomloze slaap
bestaat als de Ultieme Waarheid zelf, wanneer waakbewustzijn verduisterd is, zoals de zon of de maan in Rahoe’s greep (maan- of zonsverduistering), en wanneer de zinnen alle teruggetrokken zijn
en die bij het ontwaken tegen zichzelf zegt: “Ik heb geslapen”,
en die daarna opnieuw de voorwerpen ziet zoals voorheen.

Ik buig voor Shrie Dakshinaamoerti in de vorm van mijn Goeroe.
Ik buig voor Hem die, in zijn liefdevolle goedheid,
aan zijn vereerders het eeuwige Zelf openbaart,
dat in de veranderingen van waken, dromen en droomloos slapen,
in kindsheid, jeugd, volwassenheid en ouderdom
altijd de onuitputtelijke stroom van bewustzijn is,
die zichzelf in het hart openbaart als het altijd aanwezige ik-gevoel.

Ik buig voor Shrie Dakshinaamoerti in de vorm van mijn Goeroe,
die vóór me zit
en die als een sterveling, of hij nu wakker is of droomt,
onder invloed van maayaa
ziet dat de wereld samengesteld is uit veelvuldige entiteiten,
samengebracht in relatie met elkaar
als oorzaak en gevolg, bezitter en bezit,
leraar en leerling, vader en zoon.

Ik buig voor Shrie Dakshinaamoerti in de vorm van mijn Goeroe,
buiten wie, voor een wijs en onderscheid makend mens,
geen hoger wezen bestaat,
die zich manifesteert in een achtvoudige vorm:
als tastbare en zielloze aarde, water, vuur, lucht en ether,
als de zon, de Heer van de dag, de maan met kalmerend licht
en als de levende mens.

Deze hymne aan Dakshinaamoerti openbaart heel duidelijk
de Ultieme Waarheid
als de Ziel van alles dat leven heeft.
Door ze te horen en te overwegen, door erover te mediteren
en door ze te reciteren
bereikt een mens ongeëvenaarde heerschappij, de glorie verwervend
van het meest innerlijke Zelf van allen te zijn
en ontvangt zonder inspanning, zonder onderbreking,
de acht unieke krachten van de godheid.

Ik buig voor Shrie Dakshinaamoerti in de vorm van mijn Goeroe,
die op de aarde zit onder gindse vijgenboom.
Ik buig voor Hem die aan de wijzen rechtstreekse kennis
van de Ultieme Waarheid schenkt.
Ik buig voor de leraar van de drie werelden,
de Heer zelf, die het lijden van geboorte en dood verdrijft.

Zie, onder de vijgenboom zitten de oude wijzen
rond hun jeugdige leraar.
Het is waarlijk vreemd:
de leraar onderricht hen alleen door stilte,
wat op zichzelf volstaat om al de twijfels
van zijn discipelen te verdrijven.

Ik buig voor Hem die de innerlijke betekenis is van de heilige lettergreep OM, voor Hem wiens aard zuiver bewustzijn is.
Ik buig voor Shrie Dakshinaamoerti,
die onmeetbaar, smetteloos en sereen is.

Ik buig voor Shrie Dakshinaamoerti, mijn van eeuwige Wijsheid,
heler van degenen die lijden aan de ziekte van geboorte en dood,
die door allen wordt beschouwd als hun eigen leraar.

Ik loof Shrie Dakshinaamoerti, mijn jeugdige leraar,
die door stille onderrichting de Waarheid van het Hoogste Zelf openbaart, omringd door oude discipelen, machtige wijzen toegewijd aan Brahman.
Ik loof de Hoogste Leraar, de essentie van zaligheid,
die zich verheugt in zijn eigen Zelf,
De Stille, wiens hand opgeheven is in de zegening van kennis (chinmoedraa).